Os libros de texto non son de papel

Os alumnos de lingua galega do IES Cosme López da Rúa de Valdeorras atoparon na Internet o substituto perfecto ao método tradicional de aprendizaxe na aula
«Cando falamos dás Cantigas de Mendiño buscamos non Google earth unha unha foto da Illa de San Simón para que os rapaces coñezan o lugar». Así explica Manuel Lourenzo Sobral algunha das vantaxes que ten a súa maneira de impartir as clases de lingua e literatura galega non IES Cosme López da Rúa. Sen dúbida, rompe co esquema da clase tradicional, daquela na que o libro era o que marcaba a pauta. De feito, aquí é todo o contrario. Internet é a súa maior aliada, a súa fonte de recursos e tamén ou seu caderno de notas. A iniciativa «vai tan ben», comenta, que prescindiron do libro de texto. Algo novidoso, di, «creo que en toda Galicia», porque aínda que outros centros «teñen blogues nos que colgan o que fan nas aulas, aquí substitúese o libro de texto por completo», remarca.
Novidosa a iniciativa en Galicia, e canto máis, na Rúa. O lugar ao que Sobral chegou de aprobar as oposicións a secundaria grazas, en parte, a este método. «Eu presentei o Almanaque nordés, un blog non que subín as 15 unidades didácticas de todo un curso, xa era un proxecto finalizado», explica, matizando que foi un traballo que xurdiu «coa intención de aplicalo». E así o prantexou cando chegou á Rúa. «Non centro non tiven ningún problema, senón todo o contrario», di. Conta que os seus compañeiros interesáronse pola iniciativa, aínda que ningún outro se decidiu a poñela en marcha, «pero tampouco era a intención», confesa.
Antes de empezar a traballar tivo que facer algúns cambios, porque Sobral pensara nun blog para unha vila mariñeira (acorde coa súa propia vida, xa que é natural de Arcade, en Pontevedra), na que aparecían moitos termos relacionados co mar. Aquí tocoulle adaptar as verbas á linguaxe de interior, e atopou nas fragas dos cigurros (que habitaron A Rúa noutros tempos) unha boa saída. Solucionado o problema, propúxollo aos alumnos de segundo e terceiro de secundaria (os de primeiro foron considerados demasiado novos para enfrontarse a un libro en rede). Así que agora, cada vez que toca clase de galego, os estudantes viaxan desde a súa aula habitual ata o obradoiro de informática. Computadores, canóns dixitais, reprodutores... ¡Lonxe queda o pergamiño non que Mendiño escribía as súas cantigas!
Alí desenvolven unha clase ao uso. O profesor trata de ensinar os seus coñecementos aos alumnos. Só que neste caso o método elixido é moito máis interactivo. Falan dun tema, por exemplo a lírica medieval, e despois os rapaces deben realizar traballos de investigación. «Son dirixidos, pero eles teñen todo o protagonismo», di Sobral. Unha vez que se corrobora que todos os datos son reais (porque precisamente un dos problemas de documentarse na Internet está na falta de rigor de moitas páxinas) os rapaces elaboran as súas propias presentacións en formato power point, que despois expoñen ante o resto dos compañeiros de aula. Neste punto é onde Sobral se mostra máis sorprendido. «Non sabiamos como se ían manexar coa informática, e a verdade é que a manexan á perfección», explica. Tanto que as presentacións inclúen imaxes «e música».
Todo o que van traballando na aula cólgano despois non seu blog. Os de segundo están a crear «A fraga dous cigurros» e os de terceiro «Candil na tebra».
Que vos parece?